In plaats van een wedstrijdvoorbeschouwing deze keer een persoonlijke beschouwing. Nadat Marco de zware last van het team-management van Heren 2 had neergelegd dreigde Heren 2 stuurloos te raken. Gelukkig heeft Erik Maan mij bereid gevonden het stokje over te nemen.

Mag ik me even voorstellen: Mijn naam is Dick van Slooten, woon in Warnsveld en ben 72, gehuwd en heb twee kinderen en vijf kleinkinderen. Hiermee hebben we dat stukje privé gehad. Nu het sportieve gedeelte. Vanaf jongs af aan was ik op het sportveld te vinden. Op achtjarige leeftijd ging ik niet op voetba, maar startte ik met atletiek.

Dat ging me aardig af zowel op de technische nummers als de loopnummers en ik werd in de opleiding voor de vijfkamp opgenomen. Dit heb ik gedaan totdat ik het zware programma van acht uur training per week toch te gortig vond en er op mijn dertiende mee stopte en overstapte naar volleybal. Daar is het volleybalvirus binnen gekomen en er niet meer uit weggegaan.

Later heb ik de trainerscursus gedaan en het diploma sportmassage gehaald. Na een omzwerving bij diverse clubs in Zutphen en Deventer, kwam ik voor mijn werk in Gennep terecht waar ik een team van Flamingo’s trainde. Na acht jaar Brabant/Limburg begon het Achterhoekse bloed toch weer te kruipen waar het niet gaan kon en verhuisden we naar Warnsveld, waar WSV de volgende club werd.

Op het moment dat Eric Maan meldde dat hij zeer geïnteresseerd was om WSV Dames 1 te trainen, wist ik dat ik goed vlees in de kuip had. In de jaren dat Eric t/c was bij WSV verzorgde ik het teammanagement. In deze jaren wisten de dames het te schoppen tot de topdivisie. Dus op de vraag van Eric of ik dat nu voor Heren 2 van Orion wilde doen, was ik er snel uit. Dus als u mij op de bank ziet zitten bij H2 hoeft u zich niet af te vragen: wie is die snuiter.

Dick van Slooten